Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας, όλες μας θα είχαμε αυτή την εμπειρία. Θα ήμασταν μέλος μιας γυναικείας ομάδας ή για ένα διάστημα θα είχαμε καθημερινή επαφή με την κολλητή, θα συγκατοικούσαμε με άλλες γυναίκες και σε κάποια φάση του έμμηνου κύκλου μας συγχρονιστήκαμε.
“Τι συμπαντική σύμπτωση”, θα σκεφτήκαμε. “Φαντάσου πόσο δεμένες είμαστε που μέχρι και η περίοδος μας συγχρονίστηκε”. Σωστά; Λάθος, γιατί η επιστήμη διίσταται.
Όλα ξεκίνησαν από την ερευνήτρια Martha McClintock, η οποία ύστερα από μια έρευνα που πραγματοποίησε σε κορίτσια τα οποία έμεναν στην εστία ενός κολλεγίου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις των κοριτσιών μπορούν να επηρεάσουν τον κύκλο τους. Η μελέτη της μάλιστα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature το 1971. Μια άλλη μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 1998 δείχνει να υποστηρίζει αυτή την θεωρία. Για όλα φταίνε οι φερομόνες, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ των μελών του ίδιου είδους.
Τι είναι οι φερομόνες; Οι χημικές ουσίες που παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός. Στους ανθρώπους όμως, η επικοινωνία δεν γίνεται μόνο μέσω φερομόνων, οπότε δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτές ευθύνονται για τον συγχρονισμό της περιόδου.
Η αλήθεια είναι πως όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι η γυναικεία μας αλληλεγγύη και συντροφικότητα είναι οι λόγοι που οδηγούν στον συγχρονισμό του κύκλου μας, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδειχτεί επιστημονικά. Είναι πολλοί οι λόγοι που μπορούν να επηρεάσουν την περίοδο μιας γυναίκας, όπως η διατροφή, ο ρυθμός μεταβολισμού, το άγχος. Κάθε γυναίκα έχει διαφορετικό τρόπο ζωής και σίγουρα αντιδρά διαφορετικά σε οποιοδήποτε ερέθισμα. Το μόνο δεδομένο είναι ότι ο κύκλος διαρκεί από 21 έως 35 μέρες, οπότε είναι φυσιολογικό μέσα σε αυτό το διάστημα να συμπέσουν, είναι θέμα timing λοιπόν.
Δεν είναι και κάτι που και η Φύση θα επέτρεπε. Για σκεφτείτε σε μια μικρή κοινωνία όλες οι γυναίκες να είχαν ταυτόχρονα περίοδο. Είναι γνωστό πως αυτές τις περίπου 7 μέρες που διαρκεί η έμμηνος ρήση νιώθουμε αδύναμες, υποφέρουμε από πόνους και κράμπες. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να συμπαρασταθεί η μια στην άλλη. Το ίδιο θα συνέβαινε και αν είχαν όλες οι γυναίκες ταυτόχρονα ωορρηξία και κατέληγαν να εγκυμονούν την ίδια περίοδο.
Επίσης, έρευνες που έγιναν σε ζώα δείχνει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μύθος λοιπόν ο συγχρονισμός της περιόδου. Θα μπορούσαμε με απόλυτη σιγουριά να καταλήξουμε σε αυτό το συμπέρασμα, θέλουμε όμως;
Προσωπικά μιλώντας, προτιμώ να πιστεύω στην θεωρία του συγχρονισμού παρά στο ενδεχόμενο του τυχαίου. Μ’ αρέσει να σκέφτομαι ότι ο οργανισμός μου ταυτίστηκε και συγχρονίστηκε με έναν άλλον γυναικείο οργανισμό. Είτε μιλάμε για την συνάδελφο στο γραφείο που μπορεί να μην συμπαθώ και πολύ αλλά τυχαίνει και περνάμε άπειρες ώρες μαζί, είτε μιλάμε για την κολλητή φίλη, την αδελφή ψυχή. Είναι και ο ψυχολογικός παράγοντας, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό. Θέλω να πιστεύω στην ρομαντική εκδοχή που λέει ότι δυο ενέργειες μπορεί να συμβαδίζουν γιατί συμπάσχουν.
Μύθος ή αλήθεια εξαρτάται από ποια πλευρά θα επιλέξετε. Την επιστημονική ή τη ρομαντική. Μπορείτε να στηρίξετε τη θεωρία του τυχαίου ή τη θεωρία της γυναικείας αλληλεγγύης. Εξαρτάται από εσάς.
